พอเราอายุเยอะขึ้น ไม่ได้หมายถึงแก่นะ พอเราเริ่มเติบโตขึ้น เหมือนเราจะเริ่มอยากรู้จักคนน้อยลง ไม่รู้ผมเป็นคนเดียวมั้ยนะ คล้ายว่าเราเบื่อกับการต้องมานั่งรู้จักใครใหม่ ทำตัวสนิทสนมกันใหม่ เธอชอบแบบนั้น คนนี้ชอบแบบนี้ ต้องทำความเข้าใจตัวตนคน ๆ นั้น มันใช้พลังงานในชีวิตเยอะนะ แน่นอน การรู้จักคนใหม่ ๆ มันอาจมีโอกาสเข้ามา หรือบางคนด้วยงานที่ทำอยู่ มันก็เลี่ยงได้ยากที่จะไม่รู้จักใครเพิ่ม อันนั้นในแง่การทำงานนะ จะเป็นลูกค้าอะไรว่าไป แต่ถ้าในแง่การใช้ชีวิตส่วนตัว การรู้จักคนเพิ่มมันมีหลายมุมให้น่าคิด เล่าเรื่องนี้ให้ฟัง ตอนนั้นผมไปร้านหมอลำที่นึง ในพัทยาเรานี่แหละ รุ่นพี่ผมในตอนนั้นแกพาไปเลี้ยง ไปเจอบรรดาเพื่อนเกย์รุ่นใหญ่ ที่มีผัวฝรั่งเลี้ยง วัน ๆ ไม่มีไรมาก ทั้งวันก็ปรนนิบัติพ่อใหญ่ ตกดึกเมื่อไหร่ก็ออกแรด เมาหัวทิ่มทุกวัน รุ่นพี่ผมเขาก็แนะนำให้รู้จักเพื่อนเขา อารมณ์เหมือนเจอกันตามร้านเหล้าอ่ะ ฟิวนั้น ผมเองไปแบบเกร็ง ๆ คุยแบบผิวเผิน ไม่ได้จะอยากสนิทอะไร เพราะรู้ว่า เสร็จจากคืนนี้ก็อาจแยกย้าย ไม่ได้เจอกันอีก พอเริ่มเมาก็ขอไลน์ ขอเบอร์กันไว้ ประมาณว่า เดี๋ยววันไหนอยากสนุก จะชวนมาเมากัน หลังจากนั้นวันรุ่งขึ้น อันนี้พูดจริง ๆ เลยนะ สามคนที่เราแลกไลน์ไว้ แม่งพิมพ์มา ขอยืมตังค์ทุกคน ทั้งสามคนเลย กูงงมาก !!! มีสักสามพันไหม เดี๋ยวขอพ่อใหญ่ได้จะคืนให้ อีกคนก็พันนึงสิ เดี๋ยวตอนเย็นโอนคืน ไอ้คนสุดท้ายนี่หนักเลย เพิ่งเจอกันเมื่อคืนนะ ไม่ได้สนิทอะไรกันมากด้วย ชนแก้วกับมันแค่ทีเดียวเองมั้ง เธอ...มีห้าพันมั้ย ยืมก่อน พรุ่งนี้คืนแน่นอนสัญญา เยสเข้ !!! ไม่ได้ตกใจที่มันยืมนะ เพราะไม่มีให้อยู่แล้ว แต่ที่งงคือ.... นี่มันความสัมพันธ์อะไรวะเนี่ย กูเจอกับมึงวันเดียว แถมเจอกันผ่านเพื่อนด้วย ไม่ได้สนิทอะไรกันเลย ไม่ได้รู้จักกันขนาดนั้น ที่สำคัญคือ ไม่มีใครรู้จักชื่อใครสักคน !!! ในค่ำคืนที่เจอกันมีแต่คำว่า แก แก เธอ เธอ รู้จักกันแค่นี้ แต่สามารถขอยืมตังค์กันได้ งงไหมล่ะมึง ?