เห็นใจคนค้าขายช่วงนี้ฤดูฝน ถือเป็นฤดูที่สร้างความเจ็บปวดให้คนทำมาค้าขายสุด ๆ เลยนะ ยิ่งคนที่ค้าขายแบบเจอตัวกันเป็นๆ ต้องไปเปิดร้าน ต้องไปเช่าแผงตามตลาด บางทีเห็นฝนตั้งเค้ามืดมาก็ต้องเตรียมเก็บแล้ว ยังไม่ทันจะขายของได้ทุนคืนเลย เผลอๆยังไม่มีใครประเดิมด้วยซ้ำ ผมเองเคยผ่านจุดนั้นมาเหมือนกัน เข้าใจดี ซึ่งโลกยุคนี้หลายอย่างมันสามารถขยับขึ้นมาทำออนไลน์ได้ ใครที่จับทางออนไลน์ได้ก็อาจจะเบาตัวหน่อย แต่ก็ไม่ได้ง่ายกว่ากันหรอกนะ ทุกอย่างมันก็มี " ศาสตร์เฉพาะตัว " ของมัน เราอย่าได้บอกใครเลยว่า ทำไมป้า ๆ ไม่หันมาทำออนไลน์อ่ะ ??? เอาทุกอย่างขึ้นออนไลน์ให้หมด จะได้ไม่ต้องมาบ่นตัดพ้อเรื่องฝนตก อธิบายแบบนี้นะ ผมคิดว่าบางอย่างมันก็ไม่สามารถออนไลน์ได้ หลายอย่างในชีวิตจริง เรายังต้องอาศัยการเจอกันตัวเป็นๆ ยกตัวอย่างเช่น ร้านนวด อ่ะ! เอาจริงสมัยนี้มันก็มีบริการจองหมอนวดผ่านออนไลน์ นัดคิวนัดอะไรก็ได้ แต่พอถึงเวลาจะนวดจริงๆ มันก็ต้องพาคนกับคนไปเจอกันอยู่ดี มันไม่สามารถนวดผ่านวีดีโอคอลได้ ไอ้อย่างนั้นเขาเรียกคอลเสียว เป็นอีกLevelนึง จ่ายแพงกว่า อุ๊บ! บางทีฝนตกปุ๊บ คนขี้เมื่อยก็ไม่อยากออกจากบ้านแล้ว กูนอนต่อดีกว่า หรือหมอนวดเองบางครั้งพอเห็นคนตกหนัก ฟ้าถล่ม ใครมันจะมีอารมณ์ขี่รถออกไปหาลูกค้า อันนี้แค่ตัวอย่างเล็กๆน้อยๆนะ ให้เห็นภาพว่า ฤดูฝนมันเป็นฤดูที่สร้างความเจ็บช้ำให้คนค้าขายพอสมควร เมื่อวันก่อนผมเห็นตามบาร์ และลานเบียร์หน้าชายหาด แทบจะนั่งเหงาคุยกับแมลงวันกันเลย พอฝนหยดสองสามแปะเท่านั้นแหละ ลูกค้าก็ไม่อยากมานั่งแล้ว ไม่อยากมาเดิน เฮ้อ! ก็ต้องรับสภาพกันไป และหาวิธีปรับตัวไปด้วย ใครมีรายได้ทางอื่นคอยประคับประคองไว้ ถือว่าเยี่ยม รายได้อันนี้ชะงัก กูยังมีส่วนอื่นคอยเติมเต็ม หรือถ้าใครพอมีเงินเก็บอยู่แล้วไม่เดือดร้อนมาก ก็อาจจะหมุนใช้จ่ายช่วงนี้ผ่านไปได้ หรือถ้าใครโชคดีหนักเลยไม่ต้องทำงาน มีผัวเลี้ยง อันนั้นก็เป็นวาสนาของเขา เราไม่ยุ่งกัน แต่ก็นึกเผื่อไว้หน่อยนะ ถ้าวันนึงเกิดผัวไม่เลี้ยงแล้ว แล้วเราก็ไม่ได้มีช่องทางรายได้อื่นเลย ฤดูกาลหน้าในวันที่ฝนตก เราอาจจะกลายเป็นเหมือนแม่ค้าคนนั้นก็ได้ คนที่นั่งมองสายฝนชุ่มฉ่ำ พร้อมกับความเจ็บช้ำที่วันนี้หาตังค์ไม่ได้เลย . . - พี่ภาส เพจเดินรอบพัทยา -