น่าคิด !ว่ากันว่า การที่ข้าวของแพง ยังไม่เท่าการที่เราใช้ชีวตแบบแพง ๆ นะ เดี๋ยวจะอธิบายเรื่องนี้ให้ง่ายขึ้น สมมุติคุณมีรายได้ 15,000 ต่อเดือน โอเคทุกวันนี้หลายอย่างมันแพงขึ้น เงินมันเฟ้อตามกาลเวลา จากแต่ก่อนเงิน 80 กินก๋วยเตี๋ยวได้สองชาม สมัยนี้ถ้าเป็นก๋วยเตี๋ยวเนื้อตุ๋น 80 บาทอาจจะซื้อได้แค่ชามเดียว อันนี้นึกออกเนาะ แต่นั่นยังพอประคองได้ ถ้าคุณไม่ได้มีไลฟ์สไตล์แพงมากเกินไป คุณก็กินใช้สมฐานะตัวเอง เสื้อผ้า กางเกง กาแฟ กินใช้ตามกำลัง ตามรายได้ ต่อให้อนาคตข้าวของราคาสูงขึ้น แต่ถ้าเราคุมคุณภาพชีวิตไม่ให้หรูหรามาก ผมว่ามันยังมีโอกาสรอด แต่จะมีคนอีกกลุ่มนึง อันนี้สวนทาง คือตัวเองรายได้ไม่สูง เงินไม่เยอะ แต่ติดการใช้ชีวิตแบบแพง ๆ ทุกอย่างต้องลักชู อันนี้เราไม่ได้ไปวุ่นวายชีวิตใครนะ แต่เดี๋ยวจะยกตัวอย่างให้ว่า มันน่าสนใจยังไง เคยมีรุ่นน้องทำงานที่พัทยา สมัยมาอยู่แรก ๆ เดือนนึงหาตังค์ได้สองหมื่นกว่าบาท แต่หมดไปกับเสื้อผ้า หมดกับเครื่องสำอางแล้วเดือนๆนึงเกือบ 2 หมื่น เสื้อผ้าราคาต่ำกว่า 1,000 นางใส่ไม่ได้ กระเป๋ารองเท้าต้องช็อปในห้างเท่านั้น ซึ่งก็ไม่ได้ผิดอะไรนะ เพราะนั่นชีวิตเขา แต่ทุกเดือนคือตังค์ไม่เหลือเลย จนวันหนึ่งลูกค้าเริ่มดี รายได้ขยับตาม เดือนนึงหาได้สี่ห้าหมื่น คราวนี้ตลาดนัดเริ่มเดินยากล่ะ ร้านข้างทางนั่งไม่ลง แต่ละมื้อต้องเกาหลี ไม่ก็อาหารญี่ปุ่นเท่านั้น กาแฟถ้าแก้วต่ำกว่า 100 นางไม่กิน อันนี้เรื่องจริง คือยกระดับไลฟ์สไตล์ไปเรื่อย ๆ ตามรายได้ตัวเอง จนวันที่ดวงเฮงมีฝรั่งเลี้ยง ฝรั่งโยนเงินให้นางทีเป็นแสน ๆ เอาไว้ใช้ ถ่ายลงติ๊กต๊อกด้วย นางก็ยกระดับชีวิตไปอีก กินข้าวมื้อนึงสองสามพัน เสื้อผ้าบางตัวเป็นหมื่น ๆ ขอตังค์ผัวซื้อ ทุกอย่างก็ดูแฮปปี้ ชีวิตมาดามในฝัน แต่เหมือนสวรรค์แกล้งถีบตกลงมา ผัวนางทิ้งจ้า ทิ้งแบบไม่ให้อะไรไว้ด้วย ที่น่าตกใจคือ ก่อนนั้นนางไม่มีเงินเก็บด้วย ไม่มี! จนกระทั่งวันนี้ วันที่ทุกอย่างต้องเริ่มนับหนึ่งใหม่ คุณนึกภาพตามนะ คนที่มันชินกับไลฟ์สไตล์แพง ๆ มาตลอด ยังวนเวียนอยู่ในความเลิศหรู ซึ่งไม่ดูเงินในกระเป๋าตัวเอง มีอยู่วันนึงช่วงที่ฝนตกหนัก ๆ นางกลับมาทำงานบาร์ ตอนนั้นที่เจ้าของบาร์เล่าให้ฟัง นางไม่มีตังค์แล้วนะ ไม่มีเลย ฝรั่งซื้อดื่มให้ แล้วให้ติ๊บมาอีก 200 นางโวยวายลั่น ด่าทอ แดกดันชีวิตตัวเอง ไม่ใช่ว่าอะไรนะ นางว่า 200 กูจะกินอะไรได้ ชั้นเอาไว้ซื้อกาแฟก็หมดแล้ว แล้วนางก็เอาไปซื้อกาแฟจริง ๆ เรื่องจริง ร้านสีเขียว ๆ ตรงอเวนิวสาย 2 พัทยา ได้ติ๊บมาสองร้อย ซื้อกาแฟไปแล้ว 180 ยอมเหลือตังค์ติดตัว 20 บาท เพราะเคยใช้ชีวิตมาแบบนั้น . . - พี่ภาส เพจเดินรอบพัทยา -