บทเรียนหนึ่งอย่างที่ได้จากเมืองพัทยา อันนี้ส่วนตัวนะ คือเราอย่าบูชาต่างชาติมากเกินไป อย่าคิดว่าฝรั่งคือพระเจ้า อธิบายก่อนเราไม่ได้ตัดสินความเป็นมนุษย์หรือมาแบ่งชนชั้นอะไรทั้งสิ้น แต่มันจะมีความเชื่อหนึ่งซึ่งถูกปลูกฝังมาตั้งแต่รุ่นพ่อรุ่นแม่เราว่า ไปพัทยาเลยลูก ไปตามล่าเงินดอลลาร์ หากินกับคนไทยเมื่อไหร่จะรวย เคยได้ยินใช่ไหมครับมันจะทรงประมาณนี้ คือมันก็มีส่วนถูกนะ แล้วมันก็ใช้ได้จริงในสมัยนั้น แต่ปัจจุบันผมว่าโลกเปลี่ยนไปมากแล้ว การเข้าถึงข้อมูลเท่าเทียมกันหมด อะไรที่ฝรั่งรู้เราก็รู้ อะไรที่ฝรั่งทำเราก็ทำได้ ไม่มีใครเป็นพระเจ้ากว่าใครหรอก ในชีวิตจริง " เงิน " ต่างหากที่คือพระเจ้า ยกตัวอย่างแบบสุดโต่งและดูตลกนิดนึงนะ ที่เราแฮปปี้เวลาเห็นต่างชาติเข้ามาในเมืองเรา เพราะเขาเอาตังค์มาใช้จ่ายเว้ย ลองไม่มีตังค์มาสิเราก็ไม่ต้อนรับเหมือนกัน เผลอ ๆ เห็นแมวเดินคาบเงินมา เราอาจจะไป " ฮัลโหลเวลคัม " แมวแทนก็ได้ 😽