เป็นเรื่องที่พูดบ่อยแล้ว แต่ก็อยากพูดอีกครั้งเผื่อจะได้เข้าใจกันมากขึ้น ผมเองทำเพจนี้มา 5 ปีแล้วครับ จุดยืนผมก็ไม่ได้ซับซ้อนอะไรมาก บันทึกเรื่องราวเล่าเหตุการณ์ที่พบเจอในพัทยาเขียนให้ท่านได้อ่านกัน เหมือนเป็นบันทึกจากชายคนหนึ่งที่เล่าอะไรให้เพื่อนฟัง ซึ่งส่วนใหญ่แล้ว ผมจะเน้นไปที่วิถีชีวิตของผู้คนทำงานกลางคืนในพัทยา เพราะผมเติบโตมาจากจุดนั้น มีเพื่อนฝูงพี่น้องที่ทำงานอยู่ในจุดนี้ ซึ่งผมเชื่อสุดใจว่า นี่คือฟันเฟืองสำคัญที่ขับเคลื่อนเมืองพัทยามาถึงวันนี้ได้ ผมไม่เก่งเรื่องการเขียนข่าว รีวิวร้านอาหารไม่ถนัด แหล่งท่องเที่ยวก็ไม่ได้รู้มากมาย แต่เชื่อว่าสิ่งเหล่านี้มีคนทำได้ดีกว่าผมเยอะแยะ มีเพจใหญ่ที่เขาเน้นเรื่องพวกนี้อยู่ ท่านสามารถไปติดตามได้ ตลอด 5 ปีมานี้ มีเรื่องราวผ่านเข้ามาเยอะแยะเต็มไปหมด ได้เจอเองบ้าง เพื่อนบอกมา หรือน้องมาเล่าให้ฟัง ดีบ้าง หม่นบ้าง ดราม่าบ้าง แต่ก็เป็นสีสันในเมืองนี้ 5 ปีกับผู้ติดตาม 2 แสนกว่า ถือว่าเกินคาดมาก ผมไม่ได้ตื่นเต้นกับยอดผู้ติดตามเลยนะ อันนี้บอกกันตามตรง เพราะผมไม่ได้วางตำแหน่งตัวเองเป็นคนดัง หรือเป็นผู้มีอิทธิพลอะไร ไม่ค่อยอยากให้ใครมารู้จักด้วย โลกส่วนตัวสูง แถมขี้เกียจอีกต่างหาก แต่ถ้ามีเรื่องราวอะไรอยากพูดคุยหรือแลกเปลี่ยน ท่านก็คอมเม้นในโพสต์ที่ผมเขียนได้ ผมตอบได้ไม่หมดทุกคนหรอก ไม่เก่งขนาดนั้น แต่ถามว่าอ่านแทบทุกคนไหม อันนี้การันตี ผมถึงได้มีเรื่องราวมากมายมาวนเวียนให้ท่านได้อ่านเสมอ ก็เพราะเรื่องราวจากผู้ชมนี่แหละส่วนหนึ่ง รวมถึงที่ส่งมาในข้อความด้วย ซึ่งก็เปอร์เซ็นต์น้อยมากที่จะอ่านแล้วตอบ บางคนค้างอยู่ 2 ปี เพิ่งจะเปิดข้อความก็มี อันนี้เรื่องจริงเลย เพราะผมไม่มีเหตุธุระจำเป็นต้องติดต่ออะไรกับใคร และทุกเรื่องราวที่ผมได้ถ่ายทอดตลอด 5 ปีมานี้ ท่านจะเชื่อหรือไม่เชื่อ เรื่องของท่าน ผมไม่มีอำนาจไปบังคับ แล้วก็ไม่ชอบบังคับใครด้วย ให้ท่านรู้เพียงไว้ว่า ทุกแง่มุมที่ถ่ายทอดไป มันมีบทเรียนบางอย่างซ่อนอยู่เสมอ และหลายเรื่องที่ท่านไม่เคยรู้ ก็ไม่ได้แปลว่าไม่เคยเกิดขึ้นจริง และหลายเรื่องที่เคยเกิดขึ้นจริงมาแล้ว บางทีเราก็ยังสงสัยว่า ในเมืองพัทยามันขนาดนี้เลยหรอวะ ?? แต่ก็นั่นแหละ ทุกอย่างที่เกิดขึ้น มันหล่อหลอมให้พัทยามีเสน่ห์มาถึงวันนี้