มันไม่ควรจะเกิดขึ้นเลย...... เป็นเรื่องราวที่แฟนเพจส่งมาระบายทางข้อความ ผมรู้สึกว่า เรื่องนี้เป็นสิ่งที่มีในสังคมไทยเรามาเนิ่นนาน และหลายคนเผชิญอยู่ แต่ผมก็ไม่แน่ใจนะว่า สิ่งนี้จะเป็นประโยชน์กับใครไหม หรืออาจจะแค่ฟังผ่านไป เพราะรู้สึกว่าไม่ใช่เรื่องของเรา มีน้องคนนึง ผมสมมุติชื่อให้ " น้องอ้อย " อ้อยโตมาในครอบครัวที่เหมือนถูกตีกรอบไว้ตั้งแต่เด็ก ถ้ามันโตเป็นสาวนะ ให้มันเรียนแค่นี้พอ จากนั้นก็ให้มันไปอยู่พัทยาจับฝรั่งรวยๆทำผัว แล้วก็ให้ฝรั่งมาเลี้ยงครอบครัวเรา ซึ่งวีรกรรมเหล่านี้ทั้งหมด แม่ของอ้อยเคยทำมาก่อนแล้วแต่ไม่สำเร็จ สุดท้ายก็ไปได้ผัวไทยจนมีอ้อยออกมา ตัวอ้อยเองเมื่ออายุ 19 เธอก็เดินตามเส้นทางที่แม่วางไว้จริงๆ แต่จากที่อ่านในข้อความ ผมรู้สึกว่าเธอไม่ได้เต็มใจนะ เพราะการลงมาพัทยา มันมีเงื่อนไขผูกมัดไว้แล้วว่า ต้องหาเงินให้ได้อย่างน้อยเดือนละ 20,000 แต่เบรคก่อน 20,000 นี่ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับอ้อยนะ แต่เป็นค่าใช้จ่ายที่ต้องส่งให้แม่ใช้หนี้ ธ.ก.ส. ที่แม่เธอได้สร้างเอาไว้ให้ ด้วยเหตุผลว่า " ก็เอามาเลี้ยงมึงไง " ซึ่งอ้อยก็อยากจะสอบถามเหลือเกินว่า เงินที่กู้มาหลายแสนขนาดนั้น ถ้าเอามาเลี้ยงหนูจริง ๆ แล้วทำไมคุณภาพครอบครัวเราเป็นแบบนี้ ? แต่ถามไปก็คงจะโดนตบปากฉีก เธอจึงเลือกเงียบและอดทนไว้ วันเวลาของอ้อยในพัทยาผ่านไปอย่างไม่ง่ายนัก ความที่เธอยังสาวมาก หน้าตาดี มีฝรั่งมาติดพันเยอะ ทั้งในแง่ของการเป็นลูกค้า และในแง่ของแฟนชั่วคราว พูดตรงๆคืออ้อยหาเงินได้เยอะมาก แต่เหมือนเคราะห์ซ้ำกรรมซัด ทันทีที่ทางบ้านได้กลิ่นว่า ลูกกูหาเงินได้เยอะ ก็เหมือนจะมีรายจ่ายประหลาดโผล่ขึ้นมาเยอะตามเช่นกัน ไม่ใช่แค่ใช้หนี้ ธ.ก.ส. อย่างเดียวตามที่ตกลงไว้ แต่เธอก็สู้มาก สู้จนร่างกายพัง อยากได้อะไรบอกมา เป็นหนี้อะไรอีกพูดมาเลย รู้ว่าตอแหล.....แต่ก็แกล้งเชื่อ พยายามโอนให้สารพัดเท่าที่จะทำได้ แต่เหมือนคนเรามันมีลิมิตนะ จนวันนึงเธอพูดกับแม่ตรงๆว่า จะไม่ส่งให้แล้ว เพราะหนี้ก็ปิดให้ทุกอย่าง ได้โฉนดคืนมาเรียบร้อย แต่เหมือนไม่ใช่แค่เคราะห์ซ้ำกรรมซัด ไอ้นี่มันเรียกว่า " กระทืบให้จมดิน " ท่านแม่มีโครงการอยากได้บ้านหลังใหม่ จึงวางแผนให้เธอหาฝรั่งรวยๆสักคนมาเป็นเขย เพื่อจะให้เขยฝรั่งมาปลูกบ้านให้ ซึ่งนี่ไม่ใช่โครงการใหม่นะ เอาเข้าจริงเป็นโครงการที่แม่เธอเคยวางไว้ก่อนแล้ว และเกือบจะสำเร็จด้วย ย้อนไปหลายสิบปีก่อน อุตส่าห์พาฝรั่งมาเที่ยวบ้านเปิดตัวซะดิบดี กะจะจับทำผัวให้ดิ้นไม่หลุด แต่เดชะบุญไม่หลุดจริงๆ แต่ที่ใส่เข้าไปในตัวเธอดันไม่ใช่ของฝรั่งนี่สิ แต่เป็นดุ้นของเพื่อนขี้เมาด้วยกันที่เล็งเธอมานาน แล้ววันนี้น้ำก็ได้รับการระบายเสียที สรุปท้อง แถมฝรั่งทิ้ง จึงเกิดเป็นน้องอ้อยออกมา มาว่าด้วยเรื่องโครงการสร้างบ้านหลังใหม่กันต่อ อ้อ! แต่นิดนึง ๆ อ้อยเองก็ไม่ได้ถูกกับพ่อเท่าไหร่นะ เพราะวีรกรรมที่พ่อทำไว้กับเธอตั้งแต่เด็กจนเข้าวัยรุ่นก็แสบไม่เบา ทั้งแหวกทั้งล้วงทั้งลวนลาม พอเมาขึ้นมาก็คิดว่าเธอเป็นของบำเรอความใคร่ เรียกพ่อได้ไม่เต็มปาก เห็นหน้ากันก็แค่มองผ่าน ไหว้บ้างเล็กน้อย แต่ความเคารพไม่มีเหลือแล้ว ทุกวันนี้ก็เลิกรากับแม่เรียบร้อย เพราะแม่เองก็อยากจะมองหาดุ้นอันใหม่เช่นกัน แต่ประเด็นในเรื่องบ้านเนี่ย อ้อยชัดเจนแต่แรกว่ามันไม่ง่าย และไม่อยากทำ การจะไปหลอกฝรั่งคนนึงให้หลงรัก แล้วพาเขามาเป็นเขย เพื่อจะขอให้เขาปลูกบ้านให้ มันไม่ได้ดวงดีแบบนั้นทุกคน แต่เผอิญว่า อ้อยดันดวงดีนี่สิ !!!! ใช่ครับ! อ้อยมีพ่อใหญ่เยอรมันมาติดจริงๆ แล้วก็มาแต่งงานให้เป็นเรื่องเป็นราว หอบมาทั้งสินสอด ทั้งเงินสด อีแม่ยิ้มหน้าบานเลยทีนี้ ภารกิจใกล้สำเร็จแล้ว คุยโวไปทั้งหมู่บ้าน กูมีเขยฝรั่งเว้ย แล้วการก่อสร้างบ้านก็ได้เริ่มต้นขึ้น ฝรั่งคนนี้รวยมาก ซื้อที่ดินใหม่ สร้างใหม่ ปลูกใหม่ทั้งหมด ในวันที่บ้านเสร็จเป็นรูปเป็นร่างเรียบร้อย แฟนฝรั่งของอ้อยก็ไป ๆ กลับๆ ไม่ได้อยู่ไทยประจำ ออยเองก็ยังลงมาทำงานพัทยาหาตังค์อยู่เหมือนเดิม เพราะอีแม่มีรายจ่ายเยอะเหลือเกิน ทั้งเล่นไพ่ ทั้งเปย์ผู้ชาย บางรายถึงขั้นผ่อนมอเตอร์ไซค์ให้โดยใช้เงินของอ้อย แต่ที่มันเจ็บปวดที่สุด แล้วรู้สึกว่าเรื่องนี้ไม่สมควรเกิดขึ้นเลย อ้อยมารู้ทีหลังว่า แม่แสนดีของเธอนี่แหละ คนที่วางแผนให้เธอตั้งแต่เด็ก พอมันเป็นสาวแล้วให้มันไปอยู่พัทยา หาตังค์ หาฝรั่งมาปลูกบ้านให้ จนวันนี้ได้บ้านหลังใหม่สมใจปรารถนา ไม่ใช่เพียงแค่นั้นนะ แม่ของเธอก็ได้ลูกเขยด้วย ได้จริงๆนะ คือได้ขึ้นขย่มลูกเขยตัวเอง ใช่ครับ! อีแม่เล่นชู้กับผัวลูก วันที่อ้อยจับได้ คือจับได้แบบคาตา มันไม่มีข้อแก้ตัวอะไรได้อีก แม่กับลูกใช้ผัวคนเดียวกัน มันเกินจะรับได้ สุดท้ายแล้วทุกอย่างที่เคยสร้างมา ทุกอย่างที่เคยลำบากมา ปลดหนี้ให้หลายแสน ไถโฉนดคืนมาให้ จะเลี้ยงผู้ชายกี่คนลูกส่งตังค์ให้ทั้งหมด อยากมีบ้านหลังใหม่ ก็ได้สมใจแล้ว ก็เอาเป็นว่า แล้วต่อกันในชาตินี้ ไม่ต้องมีอะไรติดค้างกันอีก ทุกวันนี้อ้อยก็ตั้งหน้าตั้งตาทำมาหากิน เลี้ยงตัวเองคนเดียว ถามว่าตัดขาดแม่ลูกไหม? มันก็คงยาก แต่ถามว่าจะสนิทกับแม่เหมือนเดิมไหม ? มันก็คงเป็นไปไม่ได้แล้ว ตลอดชีวิตเราอาจจะได้ยินคำพูดว่า ครอบครัวคือพื้นที่ที่ปลอดภัยที่สุด พ่อแม่คือคนที่รักเราที่สุด ไม่มีใครมาเปรียบเทียบได้ แต่พอเจอเหตุการณ์นี้แล้ว มันก็ฉุกคิดหลายอย่าง กับบางคน ย้ำว่าบางคนนะ การมีลูกสำหรับเขา มันอาจไม่ใช่ความสุขใจ แต่มันคงเป็นการคิดว่า " กูจะใช้ประโยชน์จากมันยังไงดี ? " . . - พี่ภาส เพจเดินรอบพัทยา -